ปัญหายาเสพติด

           ปัญหายาเสพติด ได้อยู่คู่กับประเทศไทยมาเป็นเวลานาน การดำรงอยู่ของปัญหายาเสพติดได้ส่งผลกระทบมากมายหลายประการต่อประเทศ ทั้งการเกิดความไม่สงบในสังคม ภาวะเศรษฐกิจครัวเรือนและระดับประเทศ รวมถึงการทำลายทรัพยากรบุคคลให้กลายเป็นบุคคลที่ไร้คุณภาพเป็นภาระที่สังคมจะต้องแบกรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และนับวันปัญหายาเสพติดได้ทวีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น

          จากข้อเท็จจริงปัญหายาเสพติดที่เกิดขึ้นประกอบไปด้วย 3 องค์ประกอบคือ คน ตัวยา และสิ่งแวดล้อม จากสถิติผู้เข้ารับการบำบัดรักษา พบว่าอายุที่เริ่มใช้ยาเสพติดมีความแตกต่างกันตามชนิดของยาเสพติดเช่น ผู้ที่เสพเฮโรอีน ส่วนใหญ่จะเริ่มใช้ยาเสพติดเมื่ออายุระหว่าง 15-19  ปี ผู้ที่เสพฝิ่นส่วนใหญ่จะเริ่มใช้ยาเสพติดเมื่ออายุระหว่าง 20-24 ปี ขณะที่ผู้เสพกัญชา ส่วนใหญ่จะเริ่มใช้ยาเสพติดเมื่ออายุระหว่าง 15-19 ปี เป็นต้น อย่างไรก็ตามถ้าพิจารณาโดยรวมจะเห็นว่ากลุ่มเป้าหมายที่ใช้ยาเสพติดทุกชนิดจะเริ่มใช้ในช่วงเด็กจนหรือเยาวชนแทบทั้งสิ้น และมีแนวโน้มอายุที่จะเริ่มใช้ยาเสพติดลดลงโดยตลอด ในด้านพฤติกรรมที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับยาเสพติดที่ผ่านมาเด็กและเยาวชนจะมีพฤติกรรมในการเสพเพียงอย่างเดียว แต่ในปัจจุบันพบว่าในกลุ่มเด็กและเยาวชนที่ใช้ยาเสพติดได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการค้าด้วย จากเหตุผลหลายประการ ได้แก่ เพื่อให้สามารถมียาเสพติดไว้เสพ การหาเงินเพื่อไปเที่ยวตามสถานเริงรมย์ รวมทั้งใช้จ่ายในสิ่งฟุ่มเฟือยเพื่อสนองความต้องการของตนเอง

             ดังนั้นเพื่อให้มองเห็นภาพการแพร่ระบาดยาเสพติดในกลุ่มเด็กและเยาวชนได้ชัดเจน จะแยกพิจารณาพฤติกรรมออกเป็น 2 ด้านคือ ด้านอุปสงค์และอุปทาน ทั้งนี้เพื่อให้เห็นความเชื่อมต่อและความครอบคลุมของพฤติกรรมที่เกิดขึ้นกับกลุ่มเด็กและเยาวชนที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับยาเสพติดในปัจจุบัน